Luke 10
ព្រះយេស៊ូចាត់ពួកសិស្ស
1បន្ទាប់ពីហេតុការណ៍ទាំងនេះមកព្រះអម្ចាស់រើសតាំងសិស្សចិតសិបនាក់ផ្សេងទៀតនិងចាត់ពួកគេពីរនាក់ៗឲ្យទៅមុនព្រះអង្គឆ្ពោះទៅគ្រប់ក្រុងនិងគ្រប់ទីកន្លែងដែលព្រះអង្គបម្រុងនឹងទៅ។ 2ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «ចម្រូតធំណាស់ប៉ុន្ដែពួកអ្នកច្រូតមានតិចដូច្នេះចូរទូលសុំព្រះអម្ចាស់នៃចម្រូតដើម្បីឲ្យព្រះអង្គចាត់ពួកអ្នកច្រូតមកក្នុងចម្រូតរបស់ព្រះអង្គ 3ចូរទៅចុះហើយមើល៍ខ្ញុំចាត់អ្នករាល់គ្នាឲ្យទៅដូចជាកូនចៀមកណ្ដាលហ្វូងចចក។ 4កុំយកថង់ប្រាក់ថង់យាមឬស្បែកជើងទៅតាមឡើយហើយកុំជម្រាបសួរអ្នកណានៅតាមផ្លូវឲ្យសោះ។ 5អ្នករាល់គ្នាចូលទៅក្នុងផ្ទះណាក៏ដោយមុនដំបូងចូរនិយាយថាសូមឲ្យផ្ទះនេះមានសេចក្ដីសុខសាន្ដ។ 6បើមានមនុស្សនៃសេចក្ដីសុខសាន្ដនៅទីនោះសេចក្ដីសុខសាន្ដរបស់អ្នករាល់គ្នានឹងសណ្ឋិតលើអ្នកនោះប៉ុន្ដែបើគ្មានវិញសេចក្ដីសុខសាន្ដនឹងត្រលប់មកលើអ្នករាល់គ្នាវិញ។ 7ចូរនៅផ្ទះដដែលនោះចុះទាំងបរិភោគនិងផឹកអ្វីៗដែលគេឲ្យផងព្រោះអ្នកធ្វើការស័ក្តិសមនឹងទទួលបានឈ្នួលរបស់ខ្លួនហើយកុំប្ដូរពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយឲ្យសោះ។ 8ក្រុងណាក៏ដោយដែលអ្នករាល់គ្នាចូលហើយគេទទួលអ្នករាល់គ្នាចូរបរិភោគអ្វីៗដែលគេរៀបចំនៅមុខអ្នករាល់គ្នាចុះ 9ហើយចូរប្រោសពួកអ្នកជំងឺនៅក្រុងនោះឲ្យបានជាចុះព្រមទាំងប្រាប់ពួកគេថានគរព្រះជាម្ចាស់បានមកជិតអ្នករាល់គ្នាហើយ។ 10ប៉ុន្ដែក្រុងណាក៏ដោយដែលអ្នករាល់គ្នាចូលហើយគេមិនទទួលអ្នករាល់គ្នាពេលចេញទៅតាមផ្លូវនៃក្រុងនោះចូរអ្នករាល់គ្នានិយាយថា 11សូម្បីតែធូលីដីពីក្រុងរបស់អ្នករាល់គ្នាដែលជាប់នឹងជើងរបស់យើងក៏យើងរលាស់ចេញឲ្យអ្នករាល់គ្នាវិញដែរប៉ុន្ដែចូរដឹងការនេះចុះថានគរព្រះជាម្ចាស់បានមកជិតបង្កើយហើយ។ 12ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថានៅថ្ងៃនោះសម្រាប់ក្រុងសូដុមងាយទ្រាំជាងក្រុងនោះទៅទៀត។ 13វេទនាដល់អ្នកហើយក្រុងខូរ៉ាស៊ីនវេទនាដល់អ្នកហើយក្រុងបេតសៃដា! ព្រោះប្រសិនបើការអស្ចារ្យដែលបានសំដែងក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នាបានសំដែងនៅក្រុងទីរ៉ុសនិងក្រុងស៊ីដូនវិញនោះគេមុខជាប្រែចិត្ដតាំងពីយូរដោយស្លៀកសំពត់ធ្មៃទាំងអង្គុយក្នុងផេះមិនខាន 14ប៉ុន្ដែនៅពេលជំនុំជម្រះក្រុងទីរ៉ុសនិងស៊ីដូនមុខជាងាយទ្រាំជាងអ្នករាល់គ្នា។ 15ឯអ្នកវិញក្រុងកាពើណិមអើយ! តើអ្នកនឹងថ្កើងឡើងដល់ស្ថានសួគ៌ឬ? អ្នកនឹងត្រូវធ្លាក់ចុះដល់ស្ថាននរកមិនខាន។ 16អ្នកណាស្ដាប់អ្នករាល់គ្នាគឺស្ដាប់ខ្ញុំអ្នកណាបដិសេធនឹងអ្នករាល់គ្នាគឺបដិសេធខ្ញុំហើយអ្នកណាបដិសេធខ្ញុំគឺបដិសេធព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកដែរ»។ពួកសិស្សព្រះយេស៊ូត្រលប់មកវិញ
17សិស្សទាំងចិតសិបនាក់បានត្រលប់មកវិញដោយអំណរទាំងទូលថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! សូម្បីតែពួកអារក្សក៏ចុះចូលនឹងយើងក្នុងនាមរបស់ព្រះអង្គដែរ» 18ប៉ុន្ដែព្រះអង្គមានបន្ទូលទៅគេថា៖ «ខ្ញុំឃើញអារក្សសាតាំងធ្លាក់ពីស្ថានសួគ៌ដូចជាផ្លេកបន្ទោរ 19មើល៍ខ្ញុំបានឲ្យសិទ្ធិអំណាចដល់អ្នករាល់គ្នាដើរជាន់សត្វពស់សត្វខ្យាដំរីនិងលើអំណាចទាំងអស់របស់ខ្មាំងសត្រូវហើយគ្មានអ្វីអាចធ្វើទុក្ខអ្នករាល់គ្នាបានឡើយ 20ដូច្នេះចូរកុំអរសប្បាយនឹងការដែលពួកអារក្សចុះចូលនឹងអ្នករាល់គ្នានោះឡើយតែចូរអរសប្បាយដោយឈ្មោះរបស់អ្នករាល់គ្នាត្រូវបានកត់ទុកក្នុងស្ថានសួគ៌វិញ»។ព្រះយេស៊ូអធិស្ឋានអរព្រះគុណ
21នៅពេលនោះព្រះអង្គមានអំណរជាខ្លាំងដោយសារព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលថា៖ «ឱព្រះវរបិតាជាម្ចាស់ស្ថានសួគ៌និងផែនដីអើយ! ខ្ញុំសរសើរតម្កើងព្រះអង្គព្រោះព្រះអង្គបានលាក់សេចក្ដីទាំងនេះពីមនុស្សមានប្រាជ្ញានិងមនុស្សឈ្លាសវៃតែបើកសំដែងដល់ទារកវិញមែនហើយព្រះវរបិតាអើយ! ដ្បិតព្រះអង្គសព្វព្រះហឫទ័យនឹងការបែបនេះណាស់។ 22ព្រះវរបិតារបស់ខ្ញុំបានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ឲ្យខ្ញុំហើយគ្មានអ្នកណាស្គាល់ថាព្រះរាជបុត្រាជាអ្នកណាទេក្រៅពីព្រះវរបិតាហើយក៏គ្មានអ្នកណាស្គាល់ថាព្រះវរបិតាជាអ្នកណាដែរក្រៅពីព្រះរាជបុត្រានិងអស់អ្នកដែលព្រះរាជបុត្រាមានបំណងបើកសំដែងឲ្យស្គាល់ប៉ុណ្ណោះ»។ 23បន្ទាប់មកព្រះអង្គក៏បែរទៅពួកសិស្សហើយមានបន្ទូលដោយឡែកថា៖ «មានពរហើយភ្នែកណាឃើញអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាកំពុងឃើញ 24ដ្បិតខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថាអ្នកនាំព្រះបន្ទូលនិងស្ដេចជាច្រើនចង់ឃើញអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាកំពុងឃើញហើយចង់ឮអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាកំពុងឮប៉ុន្ដែគេមិនបានឃើញនិងមិនបានឮឡើយ»។រឿងជនជាតិសាម៉ារីដ៏សប្បុរស
25ក្រោយមកមានអ្នកជំនាញច្បាប់ម្នាក់បានក្រោកឈរឡើងល្បងព្រះអង្គថា៖ «លោកគ្រូតើខ្ញុំគួរធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីនឹងបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចជាមរតក?» 26ព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «តើក្នុងគម្ពីរវិន័យមានចែងទុកយ៉ាងដូចម្ដេច? តើអ្នកអានយ៉ាងណាដែរ?» 27គាត់ក៏ទូលថា៖ «អ្នកត្រូវស្រលាញ់ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់អ្នកឲ្យអស់ពីចិត្ដអស់ពីព្រលឹងអស់ពីកម្លាំងនិងអស់ពីគំនិតរបស់អ្នកហើយត្រូវស្រលាញ់អ្នកជិតខាងរបស់អ្នកឲ្យដូចជាខ្លួនអ្នក»។ 28ព្រះអង្គក៏មានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «អ្នកឆ្លើយត្រូវណាស់ចូរប្រព្រឹត្ដការនេះចុះនោះអ្នកនឹងមានជីវិតមិនខាន»។ 29ប៉ុន្ដែដោយចង់បញ្ជាក់ថាខ្លួនគាត់សុចរិតគាត់ក៏សួរព្រះយេស៊ូថា៖ «តើអ្នកណាជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ?» 30ជាការឆ្លើយតបវិញព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «មានបុរសម្នាក់មកពីក្រុងយេរូសាឡិមចុះទៅក្រុងយេរីខូរហើយគាត់បានជួបពួកចោរប្លន់ដែលបានប្លន់យកអាវរបស់គាត់ព្រមទាំងបានវាយគាត់ឲ្យរងរបួសជិតស្លាប់រួចក៏ទុកគាត់ចោលហើយចេញបាត់ទៅ។ 31ជួនជាមានសង្ឃម្នាក់ចុះមកតាមផ្លូវនោះពេលឃើញបុរសនោះគាត់ក៏ចៀសទៅម្ខាងបង្ហួសទៅ។ 32អ្នកខាងអំបូរលេវីម្នាក់បានមកដល់កន្លែងកើតហេតុហើយធ្វើដូចគ្នាគឺពេលគាត់ឃើញបុរសនោះគាត់ក៏ចៀសទៅម្ខាងបង្ហួសទៅ 33ប៉ុន្ដែជនជាតិសាម៉ារីម្នាក់បានធ្វើដំណើរមកដល់ពេលគាត់ឃើញបុរសនោះក៏មានសេចក្ដីអាណិតអាសូរ 34រួចក៏ចូលមកជិតហើយរុំរបួសឲ្យបុរសនោះដោយចាក់ប្រេងនិងស្រាពីលើហើយបានបញ្ជិះបុរសនោះលើសត្វរបស់គាត់នាំទៅផ្ទះសំណាក់ដើម្បីមើលថែ។ 35នៅថ្ងៃបន្ទាប់គាត់បានដកប្រាក់ពីរឌេណារីឲ្យម្ចាស់ផ្ទះសំណាក់និងបានប្រាប់ថាសូមមើលថែគាត់ផងហើយអ្វីក៏ដោយដែលអ្នកចាយលើសនេះខ្ញុំនឹងសងដល់អ្នកនៅពេលខ្ញុំត្រលប់មកវិញ។ 36ក្នុងចំណោមអ្នកទាំងបីនេះតើអ្នកគិតថាម្នាក់ណាគួរក្លាយជាអ្នកជិតខាងរបស់បុរសម្នាក់ដែលបានជួបពួកចោរប្លន់នោះ?» 37អ្នកជំនាញច្បាប់នោះបានទូលថា៖ «គឺម្នាក់ដែលបានបង្ហាញសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដល់បុរសនោះ» ព្រះយេស៊ូក៏មានបន្ទូលទៅគាត់វិញថា៖ «ចូរអ្នកទៅហើយប្រព្រឹត្ដដូច្នោះដែរចុះ»។ព្រះយេស៊ូមករកនាងម៉ាថា និងនាងម៉ារា
38កាលពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរទៅព្រះអង្គបានយាងចូលទៅក្នុងភូមិមួយហើយមានស្ដ្រីម្នាក់ឈ្មោះម៉ាថាបានទទួលព្រះអង្គ 39នាងមានប្អូនស្រីម្នាក់ទៀតដែរឈ្មោះម៉ារាដែលកំពុងស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គដោយអង្គុយនៅទៀបបាទាព្រះអម្ចាស់។ 40ឯនាងម៉ាថាវិញកំពុងវក់វីនឹងការបម្រើជាច្រើននាងក៏ចូលមកទូលថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! តើព្រះអង្គមិនអើពើទេឬដែលប្អូនស្រីខ្ញុំទុកឲ្យខ្ញុំបម្រើតែម្នាក់ឯង? សូមប្រាប់នាងឲ្យជួយខ្ញុំផង» 41ប៉ុន្ដែព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលឆ្លើយទៅនាងថា៖ «ម៉ាថាអើយ! ម៉ាថាអ្នកព្រួយខ្វល់ខ្វាយពីកិច្ចការច្រើនម្ល៉េះ 42គឺមានកិច្ចការមួយដែលចាំបាច់ឯម៉ារាវិញជ្រើសរើសចំណែកដ៏ល្អនោះហើយមិនគួរដកយកពីនាងឡើយ»។
Copyright information for
KhmKCB